Siirt'te uzun yılardır kullanılmasına rağmen tiftiğe ilgi giderek azalmaya başladı. Fabrika ürünü battaniyelerin yaygınlaşmasıyla satışların düştüğünü belirten battaniyeci Mehmet Çakar, geçinemediklerini söyledi. Çakar, “Gel seni memur yapalım derdi olmazdı, bu işi yapardı. O derece. Bir memurun iki üç katı para kazanırdı. Şu an maalesef bir memurun 3’te biri kadar bile kazanmıyoruz. Gerçekten ayıp olmasa işi bırakacağız” dedi.
Siirt’te battaniyecilik ile uğraşan Mehmet Çakar, önceleri sayıları yüzlerce olan battaniyecilerden sadece 10 tanesinin mesleğini halen sürdürdüğünü, mesleklerine gereken önemin verilmediğini belirtti.
“NE YAZIK Kİ TEKNOLOJİYE BİRAZ YENİK DÜŞTÜK”
Yaklaşık 33 yıldır battaniye ürettiğini, ancak mesleğin artık yok olmaya yüz tuttuğunu anlatan Mehmet Çakar şunları söyledi:
“Çekirdekten yetişme bu işi yapıyorum. Yaklaşık 30-33 yıldır bu işi yapıyorum. Kesinlikle kurtarmıyor. Yaptığımız işe göre kesinlikle. Ayıp olmasa bırakacağız başka iş yapacağız ama maalesef başka iş de yapamıyoruz. Alışmışız bu işimize. Yok olmasın istiyoruz. İnşallah yok olmaz ama şekil öyle gösteriyor ki yok olacak. Çünkü topu topu 10 tezgâhlık çalışan kalmış. 400-500 tezgahtan 10 tezgaha inmiş. Umarız yok olmaz. Geçinemiyoruz. Fabrikalaşmaya göre artık eskiden battaniye yapıyorduk, namazlık yapıyorduk. Sürümden toptan gönderebiliyorduk İstanbul’a, Kapalı Çarşı’ya ama şu an böyle bir pazarımız yok. Alıcı bulamıyoruz artık. El dokumasına önem verilmiyor. Yeni nesil bilmiyor. Eski nesil biraz da olsa değerini bilir ama yeni nesil bilmez. El dokumasının değerini biraz millet bilmesi lazım ama ne yazık ki teknolojiye biraz yenik düştük.”
“YOK OLMAYA YÜZ TUTMUŞ BİR SANAT, DESTEK OLUNMASI LAZIM”
Destek alamadıklarını söyleyen Çakar, “Maalesef destek alamıyoruz. Eğer valilik tarafından bize bir destek bir teşvik çıkarabilselerdi en azından tiftiğin parasını dahi ödeyebilselerdi biz geri dönüşümlü yine öderdik. Öyle bir şey yok maalesef. Siirt gibi bir yerde Siirt’e mal olan bir ürün. Zaten Siirt battaniyesi diye şu anda Atatürk’ün Anıtkabir’deki karyolasında battaniyemiz bulunmaktadır, el dokuması. Yok olmaya yüz tutmuş bir sanat, destek olunması lazım” diye konuştu.
“BİR MEMURUN İKİ ÜÇ KATI PARA KAZANIRDI”
Mesleğin yok olmamasını istediklerini belirten Çakar, şöyle konuştu:
“Ben 6 çocuk büyüttüm. Oğlum şu anda polis. Gönül isterdi ki onlara öğretebilmek ama maalesef öğretemedim. Maddi kaynaklardan dolayı en azından kendini geçindirebilsin diye başka bir mesleğe yöneldi çocuk. Yoksa onu da çekirdekten yetiştirmek isterdim. Daha önce 400-500 tezgah vardı. Bizim Siirt’in hemen hemen gel seni memur yapalım derdi olmazdı, bu işi yapardı. O derece. Bir memurun iki üç katı para kazanırdı. Şu an maalesef bir memurun 3’te biri kadar bile kazanmıyoruz. Gerçekten ayıp olmasa işi bırakacağız. Ama maalesef yok olmasın diyoruz. Kıt kanaat geçiniyoruz ama gerçekten yetersiz destek verilmesi lazım.”
