Dünyaca ünlü yönetmen Nuri Bilge Ceylan’ın, İran İslam Cumhuriyeti tarafından 26 Kasım-3 Aralık tarihlerinde Şiraz’da düzenlenen Fajr Film Festivali'ne katılması, sinema dünyasında tartışma yarattı. Festivalin internet sitesinde "özel konuk" olarak duyurulan Ceylan’a, İranlı muhalif meslektaşlarından sert bir mektup geldi.
İranlı Sinemacılar: "Şaşkınlık ve Üzüntü Duyduk"
İran Bağımsız Film Yapımcıları Derneği (IIFMA), Ceylan’a hitaben yazdığı açık mektupta, rejimin düzenlediği bir organizasyonda yer almanın "propaganda çalışmasına ortak olmak" anlamına geldiğini savundu.
Mektupta şu ifadelere yer verildi: "İran İslam Cumhuriyeti yönetimindeki Fajr Film Festivali’yle işbirliği yapacağınız haberi, yıllardır insancıl ve entelektüel dünya görüşünüzü yakından takip edenler arasında şaşkınlık ve üzüntü yarattı. Kararınızı gözden geçirin."
Dernek ayrıca, filmleri ve düşünceleri nedeniyle İran rejimi tarafından hapis cezasına çarptırılan usta yönetmenler Muhammed Rasoulof ve Cafer Penahi’yi hatırlatarak Ceylan’a sitem etti.
Ceylan: "Boykot, Oradaki İnsanları Cezalandırmaktır"
Eleştirilerin odağındaki Nuri Bilge Ceylan, Variety dergisine verdiği demeçte festivale katılım gerekçelerini açıkladı. Bir festivali boykot etmenin direniş biçimi olarak anlaşılabileceğini ancak bunun halkı cezalandırmak olduğunu savunan Ceylan, şunları söyledi:
"Orada yaşayan insanları gösterilecek filmlerden veya bu tür buluşmalardan mahrum bırakmak, sebebi ne olursa olsun, onları cezalandırmak gibi geliyor ve bu bana doğru gelmiyor. İranlı gençlerde başka yerlerde nadiren gördüğüm olağanüstü bir kıvılcım var. Diğerlerinden daha fazla umuda ve bu tür toplantılara ihtiyaç duyuyorlar."
"Siyasi Nedenle Reddetmek, Sanatı Feda Etmektir"
Festivallerin hükümetlerin günahlarını yüklenmemesi gerektiğini belirten Ceylan, sanatın siyaset üstü bir konumda olması gerektiğini vurguladı.
Ceylan sözlerini şöyle sürdürdü:
"Siyasi nedenlerle katılmayı reddetmek, bana sanatı siyasete feda etmek gibi geliyor. Festivalleri ve orada yaşayan sanatseverleri hükümetlerin günahlarının yükünü taşımaya zorlarsak, dünyada boykotlardan muaf kalacak çok az festival kalır. Katılım, hükümetlere destek olarak değil; siyasi rejimlerin halklar arasında oluşturduğu sınırları aşmanın bir yolu olarak görülmeli."